شفقناورزشی- طبق نتایج نظرسنجی برنامه نود نتیجه داربی برای 60 درصد طرفداران فوتبال در ایران به اندازه جذاب بودن آن اهمیت ندارد!
به گزارش شفقناورزشی، برنامه نود دوشنبه شب با محوریت داربی 83 به روی آنتن رفت و فردوسی پور برای سوال پیامکی برنامه خود موضوع جالبی را انتخاب کرده بود: این که به عنوان طرفدار یکی از دو تیم استقلال و پرسپولیس ترجیح می دهید تماشاگر یک داربی جذاب باشید یا تیم تان به هر قیمتی بازی را ببرد. نتیجه پایانی نظرسنجی علاقه 60 درصدی مردم به تماشای داربی جذاب بود که البته بررسی آن نکات جالبی را آشکار می سازد.
در ابتدا باید به این مساله پرداخت که با توجه به وجود دو فاکتور دو گزینه ای (جذاب بودن یا نبودن، نتیجه گرفتن یا نگرفتن) چهار احتمال موجود برای این سوال به این ترتیب وجود دارد:
1- داربی جذاب همراه با نتیجه گرفتن
2- داربی جذاب بدون نتیجه مناسب
3- داربی کسل کننده همراه با نتیجه گرفتن
4- داربی کسل کننده بدون نتیجه گرفتن
البته مسلما بدیهی است که گزینه یک کمال مطلوب تمام طرفداران است این که هم داربی جذاب باشد و هم تیمشان نتیجه بگیرد و گزینه 4 نیز طرفداری ندارد. این که داربی کسل کننده نباشد و تیم مورد علاقه هم نتیجه نگیرد مسلما طرفداری ندارد. بنا براین دو گزینه غقلا و منطقا حذف می شوند و کار به همان دو گزینه ای می رسد که در برنامه نود مورد سوال قرار گرفت.
اما این که 60 درصد مردم حاضرند تیم شان ببازد اما داربی جذاب باشد چه معنایی دارد؟ شاید از لفظ باخت به طور مستقیم در گزینه اسمی نیامده باشد اما این مفهوم ضمنی را در خود دارد. چرا که نتیجه نگرفتن تیم در داربی عموما به معنای شکست است و گرنه تساوی در داربی برای هیچ یک از دو تیم فارغ از وضعیت جدول و … شکست محسوب نمی شود.
تفکر بیشتر در عدد 60 درصد کمی ترسناک به نظر می رسد. آیا واقعا از هر ده نفر شش نفر حاضرند به قیمت شکست تیم محبوب شان یک بازی جذاب ببینند؟ آیا فرهنگ فوتبالی در ایران به این اندازه رشد کرده که بیش از نیمی از فوتبال دوستان آن هم از نوع دو آتشه استقلال و پرسپولیس به ورزشگاه می روند و باخت تیم شان را تماشا می کنند و در پایان به خودشان می گویند فدای سرت بازی جذاب بود!؟ باور نمی کنیم این 60 درصد واقعی باشد. اتفاقاتی که پس از باخت در داربی ها افتاده نمی گذارد که باور کنیم. سنگ هایی که پرتاب شده، فحش هایی که داده شده، صندلی هایی که شکسته، اتوبوس هایی که ویران شده و … نمی گذارد که باور کنیم.
این که عدد 60 درصد از کجا پیدا شده معلول عوامل متعددی است. اما دو دلیل اصلی می تواند وجود داشته باشد. اول این مخاطبان این سوال تمام هواداران بودند و نه فقط کسانی که به ورزشگاه می روند. طبیعتا کسانی که به ورزشگاه می روند شور و حرارت بیشتری دارند و باخت تیم شان را به هیچ قیمتی بر نمی تابند، اما هستند هوادارانی که برای هواداری از تیم شان نهایتا دو ساعت از وقت شان را صرف تماشای تلویزیون کرده اند و شاید اگر فوتبالی جذاب دیده باشند می توانند با این تفریح دو ساعته خودشان را تسلی ببخشند.
اما حتی با در نظر گرفتن این نکته باز هم 60 درصد غیرواقعی به نظر می رسد و ریشه در مسائل فرهنگی دارد. ما مردمی هستیم که همیشه و در همه شرایط دیگران را مقصر می دانیم و طبیعتا وقتی کار به قضاوت کردن خودمان می رسد یک جنتلمن به تمام معنا خواهیم بود که نه فحش می دهیم نه بد رانندگی می کنیم نه سنگ می زنیم و نه شیشه می شکنیم و اینجاست که به قول خالق همین سوال پیامکی باید گفت: چقدر خوبیم ما!
و مساله دیگر که به نوعی ماهیت سوال نظرسنجی را به چالش می کشد تعریف جذاب بودن است. مسلما در شرایطی که بیینده طرفدار هیچ یک از دو تیم نباشد تعریف جذاب بودن مشخص است. فوتبالی که سریع پرحادثه پرگل و پر از صحنه های زیبا باشد. اما در شرایطی که بیننده طرفدار یکی از دو تیم است می توان این تعریف را از جذاب بودن ارائه داد؟ آیا هواداری که تیمش در یک بازی جذاب کاملا تحت تاثیر حریف قرار گرفته و با 5 گل شکست خورده بازی حریف را جذاب می داند و از آن لذت می برد؟ اگر تیم ملی فوتبال در جام جهانی برابر آرژانتین در یک بازی تماشایی با 6 گل از آرژانتین شکست می خورد آیا باز هم بازی از نظر ما ایرانی ها جذاب بود؟
نگاه واقع بینانه به وضعیت حال حاضر تماشاگران و اتفاقاتی که معمولا پس از باخت رخ می دهد (نه فقط در داربی ها) نشان می دهد که این عدد در خوش بینانه ترین حالت زیر 20 درصد است. یعنی شاید از هر 5 نفری که تیم محبوبش باخته یک نفر باشد که به خودش بگوید فدای سرت بازی قشنگی بود. این همان یک نفری است که صندلی اش را نشکسته، پوست تخمه اش را در ورزشگاه نریخته، ناسزایی نگفته و دستش به سنگ و بطری و … نخورده است.
انتهای پیام