شفقنا ورزشی؛ باشگاه های استقلال و پرسپولیس در رقابتی کاملا پوچ و بی معنا وارد نبردی بیهود و بی مورد شده اند و به جای تقویت اصولی خود برای فصل آینده در اندیشه شکار کردن سوژه های یک دیگر هستند.
تیم فوتبال استقلال در فصلی که گذشت با اعتمادی که منصوریان به جوانان تیمش در نیم فصل دوم کرد به نسبت نتایج قابل قبولی گرفت و به مقام نایب قهرمانی لیگ برتر دست یافت. آبی های پایتخت هر چند در لیگ قهرمانانان آسیا حذف مفتضحانه ای داشتند اما با توجه به فرصتی که منصوریان به بازیکنان جوان داد می توان از کارنامه او دفاع کرد. در سوی مقابل پرسپولیس نیز یکی از بهترین سالهای خود را تجربه کرد و به راحتی قهرمان شد. سرخ ها در آسیا هم خوب کار کرده اند و به جمع هشت تیم پایانی راه یافته اند.
اما در چنین شرایطی که دو تیم باید در کمترین زمان ممکن به فکر تقویت اصولی خود برای فصل بعد باشند به رقابت کودکانه ای دست زده اند که سرنوشت آن از هم اکنون مشخص است. هر بازیکنی که پرسپولیس روی آن دست می گذارد مور توجه استقلال قرار می گیرد و بر عکس. این در حالی است که اساسا نیاز دو باشگاه با یک دیگر تفاوت دارد و شاید بازیکنی که برای یکی از دو باشگاه مورد نیاز است برای دیگری اضافی قلمداد شود.
در روزهای اخیر ماجرای نقل و انتقال بازیکنانی مانند مصلح و قائدی که هر دو در لیگ یک توپ می زدند سوژه اصلی نقل و انتقالات بود. نتیجه این رقابت رقم خوردن قراردادهایی میلیاردی برای بازیکنانی شد که هیچ کدام هنوز 20 سال سن را تجربه نکرده اند و تجربه بازی در ورزشگاه آزادی را هم ندارند.
جالب اینجاست که هواداران و مسئولان هر یک از دو باشگاه معتقد بودند که این بازیکنان عشق و علاقه ذاتی به باشگاه داشته اند! در حالی که عکس هایی با لباس هر دو تیم در سنین نوجوانی آنها وجود دارد که نشان می دهد واقعیت چیزی به اسم پول است نه رنگ لباس.
باید منتظر ماند و دید بازیکنانی که دو باشگاه سرخابی اعتبار و سرمایه خود را برای دریافت آنها به حراج گذاشته اند تا چه اندازه می تواند گره گشای آنها در فصل آتی باشد. تجربه سالهای گذشته که نشان می دهد این خریدها اکثر اوقات در نیم فصل از تیم جدا شده اند.
انتهای پیام