به گزارش شفقنا ورزشی،سرمربی استقلال در اظهارنظری احساسی که بیشتر پشتوانه خشم ناشی از شروع نامناسب در لیگ پشتش بود با ادبیاتی نامناسب و زننده ارکان فوتبال ایران را به باد انتقاد گرفت و این درحالی است که اتفاقا در یکی از معدود موارد فدراسیون فوتبال و به دنبال آن کمیته انضباطی قابل تحسین عمل کرده است.
استقلال در حالی لیگ هفدهم را آغاز کرد که به دلیل امتناع از در اختیار قراردادن سه بازیکن خود به امیدها با محرومیت بازیکنان جوان خود روبرو شده بود. شکست یک بر صفر استقلال در گرمای آبادان باعث شد که علی منصوریان از الفاظی نامناسب برای توصیف فوتبال ایران استفاده کند و باخت تیمش را به گردن دیگران بیندازد.
فدراسیون فوتبال را در این سالها شناخته ایم با تصمیمات شل و ول و عدم قاطعیت. با تصمیماتی که با قطعیت اعلام می شوند و با سهل انگاری اجرا. شاید منصوریان، مدیران استقلال یا هر کس دیگری که رای به نرفتن بازیکنان استقلال به تیم امید داد به این فکر می کرد که این بار هم داستان از این قرار است. حکمی فرمالیته که با فشار برداشته می شود اما نشد! ظاهرا این بار ماجرا فرق می کرد.
منصوریان فدراسیون را به بی قانونی اعلام کرده است. این که قانون محرومیت بازیکنانی که به تیم های ملی نمی روند خوب است یا بد کار نداریم اما این را می دانیم که قانون بد از بی قانونی بهتر است. فدراسیون فوتبال رسما اعلام کرده بود که در صورتی که باشگاه ها بازیکنان خود را در اختیار تیم امید قرار ندهند محروم می شوند اما مسئولان باشگاه استقلال به این بیانیه وقعی ننهادند و حالا باید نتیجه رفتار خود را بپذیرند. اما ظاهرا قصد دارند همه چیز را با سروصدا و جنجال پیش ببرند کاری که مسلما شدنی نیست.
سران باشگاه استقلال و همچنین منصوریان معتقدند که حکم کمیته انضباطی مرجعیت و تاییدی از سوی فیفا ندارد. با فرض درست بودن این ادعا هم نمی توان خدشه ای به تصمیم کمیته انضباطی وارد کرد چراکه فیفا به فدراسیون های فوتبال این اختیار را داده است که در برخی حوزه ها در مسابقات داخلی قوانین خاص خود را داشته باشند. مثلا تعداد کارت زردهایی که منجر به محرومیت بازیکنان می شود در کشورهای مختلف با یکدیگر تفاوت دارد.
عدم بخشش بازیکنان استقلال یک مزیت بزرگ دارد. این پیام را به سایر تیم ها منتقل می کند که تصمیم این بار جدی است. شاید به این وسیله تیم امید سازوکار بهتری داشته باشد و دیگر باشگاه ها هم با دیدن محرومیت واقعی بازیکنان استقلال به این درک برسند که فدراسیون این بار کوتاه بیا نیست.
اگر قرار باشد فدراسیون قانونی قرار دهد و بعد تحت تاثیر فشار آن قانون اجرا نشود، چه اقتداری می توان برای فوتبال در نظر گرفت. اگر بازیکنان استقلال بخشیده می شدند، آیا اعتباری برای کمیته انضباطی می ماند؟ وقتی همه بدانند که حکم جدی نیست و سریعا بخشیده می شود چه تیمی بازیکنانش را به تیم امید می دهد؟
شاید حالا بتوان دلیل عدم موفقیتی تیمی مانند امید را درک کرد. شاید در این سالها اگر مسئولان فدراسیون همین اندازه که اکنون جدی هستند جدی بودند، طلسم نرفتن به المپیک به نیم قرن نزدیک نمی شد. عدم بخشش بازیکنان استقلال نکته مثبتی است که امیدواریم در ادامه فصل چه استقلال چه پرسپولیس چه هر تیم دیگری وجود داشته باشد.
در پایان آقای منصوریان هم بهتر است به جای مصاحبه هایی که فقط حواس ها را به سمت دیگری پرت می کند توضیحاتی فنی ارائه دهد و مسئولیت شکست را گردن بگیرد. چرا که خود کرده را تدبیر نیست.
انتهای پیام