شفقنا ورزشی – قبلا نوشته بودیم که کی روش مربی بزرگی است اما هرگز بازیکن بزرگی نبوده و نه تنها بازیکن بزرگی نبوده بلکه بازیکن بسیار ضعیفی هم بوده است و از قضا در دوران بازیگری اش در موزامبیک دروازه بان بوده و جالب تر آنکه دروازه بان بسیار ضعیفی هم بوده است. و شاید همین نقطه ضعف مهم او باشد که پس از بیش از6 یا 7 سال فعالیت در ایران هنوز او او در حال آزمون و خطا برای یافتن دروازه بانی مطمئن برای جایگزینی رحمتی است.
او رحمان احمدی را آورد و برد، بعد دانیال داوری و شهاب گردان و حامد لک و سوشا مکانی و فروزان. در جام جهانی قبل دروازه بان ثابت او علی رضا حقیقی بوده که شاید کمتر کسی او را بهترین دروازه بان ایران می دانست. او نیز خیلی زود رنگ باخت و جای خود را به دروازه بان دیگری داد.
شاید مشکل دروازه بانی تیم ملی همین اصرار بیش از اندازه کی روش به تغییر دروازه بان تیم ملی باشد. اما نتیجه چنین سیاستی چیزی جز این نبوده که هیچ دروازه بانی در قامت تیم ملی پیشرفت خاصی نکرده است چنان که علی رضا حقیقی پیشرفت مهمی نکرد. حتی افراد ذخیره نیز چون به روش آزمون و خطا یک بار دعوت شده و بعد دعوت نشده اند انگیزه های خود را از دست داده و لذا می بینیم که هر کدام پس از اردوی تیم ملی دیگر درخششش در آسمان دروزه بانی ایران را فراموش می کنند. اگر کی روش اثر مثبتی روی دروازه تیم ملی داشت و دعوت های مکررش موجب تقویت این پست می شد راستی امروز از رحمان احمدی و دانیال داوری و شهاب گردان و حامد لک و سوشا مکانی و فروزان چه خبر؟ چرا آنها دیگر دعوت نمی شوند؟
دروازه بانی تیم ملی جای آزمون و خطا نیست و اگر هم بود باید پس از 6 یا 7 سال به ثباتی می رسید. آقای کی روش دو لجبازی غیر قابل درک دارد. یکی اینکه حاضر نشد رحمتی را ببخشد. شاید برای این کار خود توجیهی پیدا کند اما لجبازی روی تغییر پیوسته دروازه بان اصلی تیم ملی به چه قیمتی؟ چرا باید همه دروازه بانهای جوان و با استعداد این مملکت و مهمتر از همه تیم ملی ایران پای سیاست های غیر قابل درک آقای کی روش در موضوع دروازه بانی بسوزند؟ چرا نباید پس از 6 یا هفت سال حضور کی روش در تیم ملی، تیم ملی ایران دارای یک دروازه بان صاحب سبک در تراز حجازی، عابدزاده یا رحمتی شده باشد؟ شاید بگویید سلیقه سرمربی است. آری سلیقه درست است اما اگر سلیقه با معیارهای حرفه ای فاصله معنی دار داشته باشد دیگر سلیقه نیست، لطمه به آینده حرفه ای یک تیم است!
الان مردم حق دارند بپرسند آیا یک دروازه بان مطمئن برای تیم ملی در جام جهانی باقی مانده است؟ آیا بعد از جام جهانی قرار است مثل علی رضا حقیقی دروازه بان تیم ملی تغییر کند. الان هیچکدام از 4 دروازه بان دعوت شده به تیم ملی جایگاه خود را مطمئن نمی بینند و این برای پست دروازه بانی در تیم ملی یک سم است. بیرانوند نوسان دارد و بقیه هم معلوم نیست در تراز ملی نوسان نداشته باشند. این گونه دیگر باید خواب حجازی و عابدزاده و رحمتی را ببینیم.
آقای کی روش شما هر چقدر حرفه ای باشید به نظر می رسد در پرورش و تثبیت پست دروازه بانی تیم ملی ایران نه تنها کار مثبتی انجام نداده اید بلکه چه بسا سیاست های شما موجب لطمه نیز شده باشد.