شفقنا ورزشی – سیاوش محسنی زاده: باید بپذیریم هر دوره لیگ روی کاکل چند بازیکن برتر می چرخد و آنها با ویژگی های منحصر بفردشان زیبایی خاصی به لیگ می بخشند. این بازیکنان دارای شاخصه های فنی، شخصیتی و رفتاری هستند که هر کدام در نوع خودش حائز اهمیت است و می تواند مورد توجه ورزش دوستان قرار بگیرد. به همین دلیل چنین بازیکنانی زیر ذره بین رسانه های هستند و کوچکترین تغییر در شاخصه های فنی و رفتاری آنها صرف نظر از آنکه آن شاخصه مثبت یا منفی، زشت یا زیبا باشد، موجی عظیم از حاشیه های رسانه ای را بدنبال دارد. علی دایی، خداداد عزیزی، کریم باقری، علی کریمی، جواد نکونام، آندو تیموریان و اینک رحمتی از این جمله اند. این بازیکنان هر کدام در دوره ای که در میدان بوده اند به شدت زیر ذره بین رسانه ها بودند و بخش مهمی از اخبار هر دوره را به خود اختصاص داده اند. گاه حاشیه های آنها مثبت و گاه منفی بوده، گاه زیبایی آفریده و گاه زشتی و در همه حال بخشی مهمی از جذابیت ها و خاطرات ورزشی هر دوره را به خود اختصاص داده اند.
همچنین باید بپذیریم سید مهدی رحمتی نیز دوره به دوره این شاخصه ها را در خود تقویت کرده و در این دوره از لیگ برتر از جدی ترین سوژه های رسانه ای شده است. هر کنش و واکنش این بازیکن امروز زیر ذره بین استو بخشی مهم از جذابیت های این لیگ حول محور او می چرخد. او به عنوان کاپیتان استقلال در بازی های اخیر این تیم نقشی تعیین کننده در نتایج تیمش داشته است. استقلال با وجود او از وزنه ای مهم و با تجربه در زمین برخوردار شده و او با واکنش های فوق العاده اش در درون دروازه مکررا استقلال را از شکست های سنگین رهایی داده است و اگر استقلال امروز در صدر است بی چون و چرا چندین امتیاز را مدیون اوست.
رحمتی اشتباهاتی نیز داشته است که در مقابل توانمندی های فوق العاده اش حائز اهمیت نیست اما چون مهدی رحمتی است همه دوست دارند درباره اش صحبت کنند حتی وقتی چندان مقصر نباشد مثل گل دیروز خیری به استقلال از فاصله ۴۰ متری که ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست به دست هم دادند تا آن توپ وارد دروازه رحمتی شود و اشتباه مهلک فخرالدینی ، رحمتی را در موقعیت غافل گیری کامل قرار داد اما رسانه ها چندان توجهی به اشتباه مهلک فخرالدینی نشان ندادند چون تمایل دارند رحمتی را ببینید نه به این دلیل که با رحمتی دشمنی دارند که البته- بعضی او را دوست ندارند- بلکه به این دلیل که رحمتی دیدنی است و چه توپ را بگیرد و چه گل بخورد زیبا و دیدنی است و یک لحظه ماندگار ثبت خواهد شد. روز جمعه گذشته ۷ بازی انجام شد و ۱۴ تیم و ۱۵۴ بازیکن (بدون احتساب تعویضی ها) به میدان رفتند. اما رحمتی در صدر جستجوی نام های ورزشی فوتبال ایران در گوکل نشست و بیش از همه رسانه ها از او نوشتند چون او رحمتی است و جذابیت های ورزشی خود را دارد. او ستاره ای نبوده است که لختی بدرخشد و محو شود و یا بازیکنی نبوده است که صرفا به خاطر یک رفتار بسیار زشت ورزشی مثل آنچه دیروز در بازی صبا پرسپولیس شاهد بودیم برای یکی دو هفته در صدر رسانه ها بنشیند و محو شود. او امتداد داشته و این امتداد به دلیل شاخصه های منفی نبوده بلکه به دلیل آفرینش ها ی خلاقانه ای بوده که ذات ورزش است و برخی ورزش کاران استعداد بهتری در حفظ و ارائه آن دارند.
در این حال با همه جذابیت های ورزشی که رحمتی برای رسانه های ورزشی ایجاد کرده ، اما جالب است بدانیم که رحمتی دوران خاصی را در استقلال سپری می کند. او مورد احترام کادر فنی و کانون توجه هوادارن استقلال است اما در درون باشگاه استقلال و حتی روزنامه استقلال و رسانه های مرتبط با این باشگاه به دلیل نفوذ شاید برخی مخالفان سابقش تنهایی عجیبی را تجربه می کند. عجیب است که روزنامه استقلال با همه ادعایش در حمایت از این تیم معمولا این بازیکن برجسته را نادیده می گیرد و مایل نیست مظلومی و رحمتی را ببیند و با بهانه و بی بهانه از تیتر کردن رحمتی و توجه به مظلومی چشم پوشی می کند.
رحمتی خوشبختانه توانسته است تا حد زیادی شخصیت کامل تر و مثبت تری در دوره اخیر پیدا کند و واکنش های حاد از او در قبال توهین ها و پرخاشگری ها نمی بینیم و مودبانه صبوری می کند. رحمتی دریافته است که او از نام های ماندگار فوتبال ایران خواهد بود و بی مهری ها و لجبازی های توجیه ناپذیر کی روش و برخی سرمربیان سابقش تاثیری در ماندگاری نام رحمتی پس از حجازی و عابدزاده ندارد. رحمتی بی تردید مجموعا بهترین دروازه بان دوران اخیر ایران است و از شاخصه های مهم او این است که حدود ده سال است در رده نخست دروازه بانهای کشور باقی مانده است و مانند برخی دیگر اختصاص به یک فصل و دو فصل نداشته و طبیعی است وقتی رکورد دار بازی های لیگ برتر باشی و به اندازه عابدزاده بازی ملی داشته باشی لابد اشتباهاتی هم خواهی داشت اما او باید خوشحال باشد که چون در معرض توجه است هم خلاقیت ها و واکنش های فوق العاده اش و هم اشتباهاتش بارها و بارها مرور می شود و طبیعتا زیبایی ها و جذابیت هایش هم دو چندان می شود .
حتی آنان که او را بی رحمانه نقد می کنند و حتی کسانی که به او ناسزا می گویند خودشان در دل به او احترام می گذارند و شاید برخی رقابت های ورزشی سبب شده باشد تا با فشار روانی به او استقلال را آسیب پذیر کنند. آنها می دانند استقلال بدون رحمتی یک حفره بزرگ خواهد داشت و طبیعت رقابت این است که با همه احترام به رحمتی رقبا نخواهند او را محکم و بی تزلزل ببیند .بنابراین از ابتدای هر بازی و قبل و بعد از آن آماج نقد و پرخاش قرا می گیرد. اما خوشبختانه رحمتی این روزها شخصیتی پخته تر از قبل از خود نمایش داده است و توانسته با ارائه توان فنی بالا و یک شخصیت قابل قبول اجتماعی در هر دو جریان سرخ و آبی ورزشی برای خود احترامی دست و پا کند. رحمتی اگر همچنان قدر موقعیتش را بداند و علاوه بر شاخصه های فنی، الگوهای شخصیتی، اخلاقی، فرهنگی و رفتاریش را همچنان ارتقا دهد می تواند مطمئن باشد که نام های ماندگار تاریخ ورزش ما باشد . رحمتی یادش باشد حالا که همه می دانند ردای خادمی حرم آقا امام رضا (ع) را بر تن کرده و در ایام عزاداری سرور آزادگان، دیگران را به این مهم دعوت می کند و خود به آن اهتمام می ورزد و او که به دیدار کودکان معلول و نیازمند می رود و با قرار دادن تصویر کاپیتان مرحوم تیم رقیب سعی می کند تا فراتر از سنت های رایج فوتبالی به مقولات فرهنگی نگاه کند باید همچنان و حتی بیش از گذشته مراقب نوع سلوک و اخلاق و رفتارش چه در زمین فوتبال و چه خارج آن باشد تا نامی نیک و بزرگ از او بر جای بماند و در این صورت است که او می تواند برای تیمش و بسیاری از علاقمندانش اسطوره باشد، اسطوره ای که می تواند هم ورزشی و هم فرهنگی باشد.