شفقناورزشی- تا ساعاتی دیگر شاگردان پپ گواردیولا و دیگو سیمئونه در یک دیدار فوق العاده حساس از دور برگشت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا برابر هم صف آرایی می کنند.
به گزارش سرویس ترجمه شفقناورزشی و به نقل از گل، این دیدار فراتر از یک بازی است و در واقع برخورد دو فلسفه است؛ فلسفه فوتبال هجومی در برابر فوتبال تدافعی.
پپ گواردیولا و فوتبال هجومی اش در برابر دیگو سیمئونه با یک سبک بازی کاملا متفاوت قرار خواهند گرفت. این البته آخرین فرصت برای گواردیولا هم خواهد بود تا بالاخره بایرن مونیخ را پس از چندین بار ناکامی در نیمه نهایی، به فینال لیگ قهرمانان برساند.
اتلتیکو موفق شد بازی رفت را با تک گل زیبای سول نیگوئز در وینسنته کالدرون به سود خود به پایان ببرد و قطعا با تمام قوا برای دفاع از این پیروزی پا به ورزشگاه آلیناس آرنا شهر مونیخ خواهد گذاشت. البته گواردیولا هنوز به شاگردانش و فلسفه فوتبال خود اعتقاد خاصی دارد. او بعد از شکست برابر اتلتیکو به خبرنگاران آلمانی گفت: ” مرا الان نکشید. من هنوز یک گلوله دیگر دارم”.
در واقعیت هم او یک گلوله و یک فرصت دیگر دارد، اما ناکامی در شلیک به هدف با آخرین گلوله و شکست برابر اتلتیکو در آخرین فصل حضور در بایرن، مسئله ای است که میراث گواردیولا را در مونیخ به خطر می اندازد و با توجه به عظمت گواردیولا، بعید نیست که از آن به عنوان یک دوران ناموفق یاد شود.
علاوه بر این جدال گواردیولا و سیمئونه به طور نمادین، یادآور یک مسئله دیگر است. این دو مربی مدافع سرسخت دو سبک خاصی از بازی هستند. گواردیولا با فلسفه فوتبال هجومی اش اصلا دوست ندارد که یک بار دیگر برابر یک مربی با فلسفه مبتنی بر دفاع حداکثری شکست بخورد. اتفاقی که نمونه برجسته آن چند سال قبل برابر اینتر ژوزه مورینیو هم برای مربی کاتالان تکرار شده بود.
سیمئونه قبل از بازی با بایرن در پاسخ به مقایسه خودش با گواردیولا و بحث “چولوئیسم” در مقابل “گواردیولایسم” گفته بود که به این مسائل نمی اندیشد و این چیزها برایش مهم نیست و تنها به پیروزی تیمش می اندیشد.
اما در مقابل اینگونه مسائل در مورد گواردیولا همواره مهم بوده و یکی از دلایلی که بایرنی ها در وهله اول گواردیولا را به عنوان مربی خود انتخاب کردند هم به همین سبک خاص فوتبال پپ مربوط می شد. فارغ از اینکه گواردیولا در آن برهه به عنوان یک مربی موفق و برنده چندین جام با بارسلونا شناخته می شد، یکی از مسائل مهم برای بایرنی ها هم این بود که او بردن جام را با یک فلسفه خاص و با فوتبالی زیبا ترکیب می کند. فوتبالی زیبا که مبتنی بر ارائه یک بازی تهاجمی، پایه ریزی بازی براساس مالکیت توپ و پاس های پرتعداد است و علاقه مندان زیادی را جذب خود کرده است. با این حال، در سه فصل اخیر پپ گواردیولا بدون لیونل مسی نتوانسته فاتح لیگ قهرمانان شود و همین مسئله باعث می شود که بازی برابر اتلتیکو برای او اهمیت خاصی بیابد.
گواردیولا بی شک در متحول شدن فوتبال مدرن تاثیر زیادی داشته و نه تنها در چهار سال جضور در بارسلونا و فتح 14 جام از 18 جام ممکن در این دوره، بلکه تاثیر بالای او در موفقیت های تیم ملی اسپانیا هم انکارناشدنی است. با این حال، در سال های اخیر تیم هایی فاتح لیگ قهرمانان شده اند که چندان میانه خوبی با فلسفه فوتبالی گواردیولا نداشته اند. از زمانی که گواردیولا نیوکمپ را ترک کرد، چلسی، بایرن مونیخ و رئال مادریدی قهرمان چمپیونز لیگ شدند که سیستم بازیشان بیشتر مبتنی بر ضدحمله های سریع بود. حتی بارسلونایی که سال قبل فاتح لیگ قهرمانان شد هم خیلی با بارسلونای متکی بر تیکی تاکای گواردیولا متفاوت بود.
در همین دوره اتلتیکو با فوتبال کاملا تدافعی هم یک بار تا آستانه فتح لیگ قهرمانان رفت و اکنون در حال رسیدن به دومین فینال خود در سه سال اخیر است.
علی رغم موفقیت های کم نظیر در فوتبال داخلی آلمان، عدم راهیابی بایرن به فینال لیگ قهرمانان از یک طرف به معنای شکست خوردن پپ در ماموریتش با این تیم آلمانی است و از یک طرف در آستانه پیوستن او به منچسترسیتی، سوال های جدیدی در مورد کارآمد بودن فلسفه فوتبالی خاص گواردیولا مطرح می کند.
انتهای پیام