شفقنا ورزشی – تراکتور جز استقلال از همه تیمهای دیگر لیگ بیشتر به دروازه حریفان شوت زده اما این شوتها در موقعیتهایی زده میشوند که کیفیت کمتری دارند.
تراکتور با 58.3درصد بازیها بیشترین مالکیت توپ لیگ برتر نوزدهم را دارد، بعد از شهرخودرو صاحب بیشترین تعداد پاس و دقت پاس در لیگ برتر است، با 13.6 شوت در هر بازی بعد از استقلال دومین تیم از نظر تعداد شوت به دروازه حریفان در لیگ است و با ۵ شوت در چارچوب در هر بازی همین رتبه را در بین تیمهای لیگ دارد. همه این آمارهای مثبت در مالکیت توپ و شوتزنی اما به این نتیجه منجر شده که آنها کمتر از سه مدعی قهرمانی دیگر لیگ گل زدهاند. ۲۵ گل زده، ۳ گل کمتر از پرسپولیس صدرنشین و 14 گل کمتر از استقلال. چطور این اتفاق میافتد؟ لابد باید پاسخ را در عملکرد هجومی تراکتور جستوجو کرد. قبل از بررسی شوتهای بازیکنان تهاجمی تراکتور اما بیاید موقعیتسازی این تیم را نسبت به تیمهای مدعی دیگر مشاهده کنیم.
اگر از موقعیتهای انفرادی که بازیکنان میسازند صرف نظر کنیم میتوانیم تعداد موقعیتهای هر تیم را با تعداد پاسهای کلیدی که منجر به خلق موقعیت شوتزنی میشوند برابر بگیریم. همانطور که در تصویر آمده است تعداد پاسهای کلیدی تراکتور در کل لیگ نوزدهم 78 پاس بوده است؛ ۲۵ پاس کمتر از پرسپولیس صدرنشین، 34 پاس کمتر از استقلال، و 21 پاس کمتر از سپاهان. موقعیتهای کمتر البته لزوما همیشه به گلهای بیشتر ختم نمیشوند اما احتمال این گلها را بالا میبرند. همزمان با موقعیتسازی کمتر و تراکتوریها شوتهای بیشتری زدهاند و این نشان می دهد که این تیم روی شوتهای از راه دور هم سرمایهگذاری کرده است.
کیفیت موقعیتهای منجر به شوتزنی هم در این تیم پایینتر است و این را میشود از آمار نرخ تبدیل شوت به گل این تیم در قیاس با تیمهای دیگر هم برداشت کرد. تراکتور نرخ تبدیل شوت به گل 8.5درصدی دارد و از این نظر تیم هفتم لیگ است. یعنی نه تنها از سه تیم مدعی لیگ پایینتر قرار گرفتهاند بلکه سه تیم بهتر هم در این زمینه وجود دارند.
اما آیا میتوان این نرخ تبدیل شوت به گل پایین را به کیفیت عناصر هجومی این تیم ربط داد و نه کیفیت موقعیتهایی که میسازند. براساس آماری که در تصویر دوم از این بازیکنان میبینید ساسان انصاری، محمدرضا آزادی و اکاشه حمزاوی، هر سه به نرخ تبدیل شوت به گل 20درصد رسیدهاند. در مجموع از 40 شوتی که به سمت دروازهها زدهاند 8 گل. مسعود شجاعی هم از این نظر آمار خوبی دارد. 16درصد شوتهای او به گل رسیدهاند. برای مقایسه این بازیکنان با دیگر بازیکنهای لیگ کافی است بدانیم ۲۰درصد نرخ تبدیل شوت به گل آماری است که شیخ دیاباته و مهدی قائدی در این فصل به جا گذاشتهاند. بنابراین مهاجمان این تیم نقطه ضعف اساسی در تبدیل موقعیتها به گل ندارند.
بیشترین شوتها به ازای هر بازی را در این تیم را میمبلا و احسان حاجصفی زدهاند. حاجصفی ۶۳ شوت به سمت دروازه حریفان زده و از این نظر رکوددار تراکتور است. با این حال نرخ تبدیل شوت به گل او و میمبلا به ترتیب 5 و 3.5درصد است. اشکان دژآگه هم که نفر سوم تعداد شوتها در این تیم است ۳۰ شوت زده و ۲ تای آنها را به گل تبدیل کرده است. یعنی نرخ تبدیل حدود ۷درصدی. آمارهایی که نشان میدهند عملکرد هجومی تراکتور بیش از موقعیتسازی بر روی شوتزنی استوار است. اگرچه آنها بیشتر از بسیاری از تیمهای لیگ موقعیت ساختهاند اما هر سه رقیب این تیم برای قهرمانی موقعیتهای کیفیتری دارند و مهاجمانشان کار راحتتری برای رسیدن به گل.