شفقنا ورزشی- رفتاری که سر آلکس فرگوسن اسطوره شیاطین سرخ با قهرمانی لیورپول در لیگ جزیره داشت می تواند درس خوبی به مربیان و بازیکنان و البته باشگاه های ما بدهد.
به گزارش شفقنا ورزشی، بر سر در هر باشگاهی در ایران واژه فرهنگی هم اضافه شده است اما به ندرت شاهد کارهای فرهنگی در فوتبال ایران هستیم.
فرهنگ و پایبندی به اخلاق در فوتبال مدرن پا به پای این رشته مهیج رشد کرده است اما در فوتبال ایران تنها این واژه ها هستند که نقش اصلی را ایفا می کنند.
در فوتبال مدرن دنیا بازیکنان در میدان مسابقه تا سر حد مرگ برای پیروزی تلاش می کنند اما بلافاصله بعد از بازی با همدیگر دست می دهند و پیروزی را تبریک می گویند بدون آنکه مربی در پایان بازی از دست های پشت پرده سخن به میان آورد و یا رئیس جمهور و نخست وزیر و وزیر ورزش را در قهرمانی یک تیم سهیم بداند این درحالی است که چهره های سیاسی هم به صراحت از تیم مورد علاقه خود سخن به میان می آورند اما کسی انگشت اتهام به آنها نمی زند.
در ایران اما همه چیز متفاوت است. به محض آنکه وزیر ورزش انتخاب می شود تیم ها اتهامات خود را از همان ابتدا آغاز می کنند. سرخ ها وزیر را استقلالی می دانند و آبی ها هم که چنین اتهامی را تکرار می کنند تا بهانه لازم را برای قهرمان نشدن خود داشته باشند.
دو باشگاه منچستر یونایتد و لیورپول اختلافی به درازی آغاز فوتبال در لیگ جزیره دارند. کری خوانی ها این دو باشگاه همیشه زبانزد بوده است و هواداران به هیچ وجه چشم موفقیت تیم مقابل را ندارند با این حال این باعث نشده است اتهاماتی را به هم وارد کنند.
سالها منچستر یونایتد با فرگوسن قدرت نخست لیگ جزیره بود و هواداران لیورپول تنها حسرت می خوردند و امیدوار به روزی بودند که بازهم آنها قهرمانی را در لیگ جشن گیرند و سرانجام بعد از 30 سال حسرت آنها پایان یافت.
یورگن کلوپ توانست لیورپول را بعد از سه دهه قهرمان لیگ جزیره کند و نکته بسیار مهم اینکه فرگوسن به عنوان اسطوره و نماد شیاطین سرخ به جای زخم زبان و صحبت از دست های پشت پرده قهرمانی لیورپول را تبریک گفت و کلوپ و این تیم را شایسته قهرمانی و بالا بردن جام دانست.
فرگوسن در پیام تبریک به کلوپ و لیورپول گفت: اگر کلوپ من را ساعت سه و نیم نصف شب هم بیدار کند ناراحت نمی شوم. به لیورپول و کلوپ تبریک می گویم. آنها شایسته قهرمانی بودند. لیورپول بهترین عملکرد را داشت و به همین خاطر قهرمان شد. هم لیورپول شایسته قهرمانی بود و هم کلوپ شایسته انتخاب به عنوان بهترین مربی.
کلوپ هم به همان میزان احترام خود را به فرگوسن ابراز داشت و از دیدار با او همچون دیدار با پاپ یاد کرد.
در فوتبال انگلیس که تیم ها لقب باشگاه فرهنگی ورزشی را هم یدک نمی کشند تا این اندازه به تیم قهرمان ارزش گذاشته می شود و همه از شایستگی لیورپول سخن به میان می آورند و به این تیم تبریک می گویند اما در فوتبال به اصطلاح فرهنگی ایران هیچ تیم و باشگاهی نه تنها حاضر نیست به پرسپولیس تبریک بگوید بلکه قهرمانی این تیم را هم زیر سوال می برند.
مدعیان پر ادعای فوتبال ایران وقتی تیم خود قهرمان می شود از شایستگی بالای بازیکنان سخن به میان می آورند و القاب خاصی را به بازیکنانی خودی می دهند اما وقتی تیم حریف قهرمان می شود بلافاصله تئوری توطئه فعال می شود و دست های پشت پرده به وسط می آیند تا بتوان ناکامی خود را توجیه کرد.
بهتر است که باشگاه های فرهنگی فوتبال ایران هم کمی از لیگ جزیره و اسطوره های بزرگ این لیگ درس بگیرند و قبل از هر چیزی فرهنگ رقابت را یاد بگیرند و برای موفقیت تمام تمرکز خود را تنها روی فوتبال گذارند.
منبع: شفقنا